-
1 platforma
platforma [platfɔrma] f1) ( urządzenie)\platforma wiertnicza Bohrinsel f4) ( płaska powierzchnia)buty na platformie Plateauschuhe mPl\platforma porozumienia Verständigungsgrundlage f -
2 przedział
См. также в других словарях:
platforma — ż IV, CMs. platformamie; lm D. platformaorm 1. «nadwozie ciężarowe pojazdu z pomostem ładunkowym bez ścian; pojazd o takim nadwoziu» Platforma kolejowa. Ładować coś na platformę, załadować platformę. Wieźć coś na platformie. 2. «przednia lub… … Słownik języka polskiego
pomost — m IV, D. u, Ms. pomostoście; lm M. y 1. «konstrukcja w formie platformy na podporach, nieruchomej albo przenośnej, kładki umożliwiającej przejście ponad czymś; rodzaj podwyższenia, podłogi z desek nad czymś» Drewniany pomost. Pomosty ładunkowe.… … Słownik języka polskiego
pudło — I n III, Ms. pudłodle; lm D. pudłodeł 1. «bardzo duże pudełko» Pudło tekturowe, blaszane, z dykty. Pudło na kapelusze, na tort. Rozpakować pudło. ∆ muz. Pudło rezonansowe «drewniana część składowa wielu instrumentów, wzmacniająca dźwięk;… … Słownik języka polskiego
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… … Słownik języka polskiego
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
dach — m III, D. u; lm M. y «konstrukcja osłaniająca od góry budowlę lub teren przed opadami atmosferycznymi, górna część jakiegoś pojazdu, wierzchnia część osłoniętego wnętrza» Dach jednospadowy, dwuspadowy, czterospadowy, łamany, płaski, stromy. Dach… … Słownik języka polskiego
franko — ndm hand. «termin handlowy oznaczający, że określona część kosztów transportu lub załadunku towaru obciąża dostawcę i nie jest pokrywana przez odbiorcę; termin pocztowy oznaczający opłacenie przesyłki z góry» Wysłać towar franko. ∆ Cena franko… … Słownik języka polskiego
okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… … Słownik języka polskiego
oś — ż V, DCMs. osi; lm M. osie, D. osi 1. «wyobrażalna prosta będąca linią centralną jakiegoś układu elementów przestrzennych, np. linia centralna budynku, miasta, dzielnicy itp.» Oś urbanistyczna. Zbudować obiekt na osi. ∆ astr. Oś Ziemi, oś ziemska … Słownik języka polskiego
płóz — m IV, D. płozu, Ms. płozie; lm M. płozy roln. «część korpusu płużnego, zapewniająca pługowi stateczność w czasie orki» ∆ kolej. Płóz hamulcowy «stalowa podkładka klinowa nakładana na szynę w celu zahamowania wagonu podczas rozrządzania» … Słownik języka polskiego